Każdy uczestnik wypadku drogowego lub innego zdarzenia losowego, w wyniku którego doznał obrażeń, stoi przed koniecznością udowodnienia uszczerbku na zdrowiu. Właściwe przygotowanie dokumentacji oraz rzetelna ocena stanu zdrowia wpływają na wysokość przysługującego odszkodowania i przyznanie odpowiednich świadczeń. Poniżej przedstawiamy kluczowe etapy oraz wskazówki, które ułatwią zebranie kompletnych dowodów i przygotowanie się do dochodzenia roszczeń.
Znaczenie rzetelnej dokumentacji medycznej
Podstawą udowodnienia uszczerbku jest zgromadzenie pełnej dokumentacji medycznej opisującej rodzaj i zakres doznanych obrażeń. Już od momentu udzielenia pierwszej pomocy w szpitalu lub przychodni należy zadbać o:
- uzyskanie szczegółowego raportu z izby przyjęć lub SOR,
- dokumentację badań obrazowych (RTG, CT, MRI),
- protokoły z konsultacji specjalistycznych (ortopeda, neurolog, chirurg),
- wyniki badań laboratoryjnych potwierdzających zaburzenia funkcji organizmu,
- dokumentację wizyt kontrolnych i rehabilitacyjnych.
Każdy wpis w karcie choroby powinien być sporządzony czytelnie i z uwzględnieniem wszystkich istotnych informacji: data, godzina, rozpoznanie, zalecenia. W razie wątpliwości warto poprosić lekarza o dodatkowe wyjaśnienia lub uzupełnienie niejasnych fragmentów.
Proces gromadzenia świadectw i opinii osób trzecich
Obok dokumentacji medycznej dużą rolę odgrywają zeznania świadków zdarzenia oraz opinie osób, które obserwowały przebieg wypadku lub widziały bezpośrednie skutki urazu. W praktyce warto:
- uzyskać pisemne oświadczenia świadków z podaniem daty, czasu i miejsca zdarzenia,
- uwzględnić nagrania z kamer monitoringu lub urządzeń rejestrujących,
- sporządzić fotografie obrażeń w różnych fazach gojenia się rany,
- załączyć notatki z komisji policyjnej lub raport służb ratunkowych.
Dzięki tym dowodom można odtworzyć przebieg wypadku, ustalić okoliczności i przyczyny powstania szkody oraz określić stopień winy sprawcy. Utrwalenie czasu, miejsca i mechanizmu urazu zwiększa szanse na uzyskanie korzystnego rozstrzygnięcia.
Ocena stopnia uszczerbku i rola biegłych
Aby precyzyjnie określić procentowy lub punktowy uszczerbek na zdrowiu, konieczna jest opinia lekarza orzecznika lub biegłego sądowego. W ramach takiego badania pacjent przechodzi szczegółowe testy sprawności, pomiary funkcjonalne i kwestionariusze odczuwanego bólu. Kluczowe elementy postępowania to:
- Komisja lekarska – spotkanie z co najmniej dwoma lekarzami orzecznikami,
- badanie fizykalne – ocena ruchomości stawów, siły mięśniowej, czucia,
- testy dolegliwości bólowych – skala VAS, skala McGilla,
- wstępna kalkulacja procentowego uszczerbku w oparciu o obowiązujące taryfikatory,
- sporządzenie opinii z uzasadnieniem, dokumentującej wszystkie ograniczenia.
Opinia biegłego stanowi główny dowód w procesie odszkodowawczym lub przed sądem. Powinna zawierać obiektywną ocenę stanu zdrowia oraz wskazanie trwałych skutków urazu. Im precyzyjniej opisane są konsekwencje, tym większa szansa na pełne pokrycie kosztów leczenia i rehabilitacji.
Przygotowanie roszczenia i wykorzystanie dowodów
Po zgromadzeniu dokumentacji medycznej, oświadczeń świadków oraz opinii biegłego można przystąpić do formułowania roszczenia odszkodowawczego. W jego treści należy uwzględnić:
- koszty leczenia szpitalnego i rehabilitacji,
- wydatki na zakup leków i sprzętu ortopedycznego,
- utracony dochód w wyniku czasowej lub trwałej niezdolności do pracy,
- zadośćuczynienie za doznaną krzywdę psychiczną,
- rehabilitację społeczną i psychologiczną.
Do roszczenia dołącza się komplet dowodów: dokumenty medyczne, opinie biegłych, zeznania świadków oraz rachunki i faktury. W przypadku odwołania do sądu ważne jest także powołanie świadka biegłego lub przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego. Dobrze przygotowany pozew lub wniosek o odszkodowanie gwarantuje, że wszelkie poniesione koszty zostaną uwzględnione, a świadczenia wypłacone w pełnej wysokości.
Znaczenie terminów i śledzenie postępowania
W postępowaniu odszkodowawczym obowiązują ścisłe terminy – zarówno przed sądem powszechnym, jak i w procedurze administracyjnej (np. w zakładzie ubezpieczeń). Należy pilnować:
- 30-dniowego terminu na zgłoszenie szkody do ubezpieczyciela,
- 2-lat przedawnienia roszczeń od szkód wynikających z wypadków komunikacyjnych,
- terminów na dostarczenie dodatkowych dokumentów i opinii biegłych,
- wezwań sądowych – odpowiedź na pozew w ciągu 14 dni od doręczenia.
Brak reakcji w wyznaczonym czasie może skutkować odrzuceniem roszczenia lub przegraną przed sądem. Warto więc na bieżąco kontrolować status sprawy i odpowiadać na pisma procesowe, a w razie potrzeby zwrócić się o pomoc prawnika specjalizującego się w wypadkach i odszkodowaniach.
